Revelarte a Mi*

* Ihayag mo ikaw sa akin.

Lumapit ka’t huwag magkubli,

sa bulag na yakap ng gabi,

mahapding sulyap, at mariing yapak.

Bigyang-laya ang ngitngit at urat

na namamangka sa iyong mga ugat.

Sumbatan ang pagpapakatotoo’t

libakin ang pagkamatapat.

Malayang pagtawanan ang komedya

     ng mga lihim na damdaming nabunyag.

Titigan mo ako’t kutyain,

     ipaalalang walang hantungan ang paninimdim.

Ipamukha mong ika’y nakahihigit

    at abot-tanaw lang kahit sa panaginip. 

Namnamin ang tagumpay mong lihim,

   na di man sadya’y natamo mula sakin.

Pagpirapirasuhin mo ang galak

  na malasin kang dumaan o humalakhak,

O, kaya’y tuluyan nang kitlin ang hirayang

  ang lipad pa ri’y tungo sa iyo.  

Iniibig Ko Ang Mga Salita

Oo, iniibig ko ang mga salita,
mga parirala, pangungusap, at talata;
mga tauhan, balangkas, tunggalian,
ugnayan, sorpresa’t hantungan.

Sa bawat lipad at lapat, tindig at gapang, takbo’t lakad ng saysay;
sa bawat takot, galit, asar, hapis at galak,
luha, pawis, dugo, nginig at hiyaw
ng tauhan ako’y dinadala mo sa mga daigdig
na di ko pa natatapakan;
o kaya’y mga mundong pilit ko nang kinakalim’tan.

Sino ba ang hindi iibig sa mga salita
kung nakakakiliti, minsa’y nakakangitngit,
at kadalasa’y nakakarimarim?
Sino ang di iibig sa mga salitang di sinungaling, di nangingiming isiwalat ang mga baho, kabuluka’t lihim?

Oo, iniibig ko ang mga salita,
ngunit di ibig sabihi’y iniibig din kita.
Baka nga, oo, itinatangi, ngunit
palihim, patago, walang pag-amin,
at hinihintay lamang i-buking ng mga sariling salitang 

nagpupumiglas sa dulo ng aking mga daliri.

ᜆ ᜎ, Los Baños, ika-21-ng Hunyo